Openbaar groen is zo gewoon dat het veel mensen niet eens opvalt. Het is er gewoon, vaak ziet het er prima uit, soms niet en dan storen burgers  zich daar aan. Dan valt het plotseling wel op: bermen die niet meer worden gemaaid (gelukkig hoor!), overhangende takken langs het fietspad, omgevallen bomen na een storm.

Het is allang duidelijk en bekend dat al dat groen in en om de stad van groot belang is voor de leefbaarheid: voor het welzijn en de gezondheid van mensen en dieren. Niet alleen op de korte  termijn maar zeker ook op de langere termijn. Denk aan klimaatverandering en de hevige regenbuien met ondergelopen tunnels en straten tot gevolg. Steden met veel groen zijn veel beter in staat deze regenbuien ‘op te vangen’: het water kan immers gewoon weg via de aarde. Op de korte termijn – ik heb het over instant effect – zorgt groen voor verkoeling op warme dagen. Daarnaast brengt het mensen in beweging en zorgt het voor schuil- en nestgelegenheden voor kleine dieren.

Met mijn blogs over openbaar groen beoog ik aandacht te vestigen op dit belangrijke onderwerp en hoop ik lezers ervan te overtuigen dat openbaar groen zeker niet vanzelfsprekend is en gekoesterd moet worden. Voor onszelf en voor onze kinderen.