Onlangs liep ik door het Landgoed Oostduin-Arendsdorp in Den Haag. Ik werk er in de buurt en af en toe maak ik tijdens de lunchpauze een wandeling door dit park. Het ligt in de wijk Benoordenhout, een mooie wijk met grote herenhuizen uit de jaren 30, monumentale villa’s en kantoorpanden.
Er wonen veel expats en (ex)diplomaten. Het park heeft een lange geschiedenis en zoals de naam al doet vermoeden bestond het vroeger uit twee landgoederen. Over het ‘Oostduinse deel’: omstreeks 1560 legde de familie Van Wijngaarden een buiten aan. Opeenvolgende eigenaren in vergrootten en verfraaiden het gebied en gaven het een weelderig karakter van de buitenplaats, bestaande uit een herenhuis, hofstede, koetshuis, vijvers en (moes)tuinen. In 1810 krijgt dit gebied de naam ‘Oostduin’.
Arendsdorp dankt zijn naam aan jonkheer Arent van Dorp die in 1586 een boerenhoeve met land aankocht, dat werd verpacht aan een boer. Zelf betrok hij het voorhuis van de boerderij. Omstreeks 1650 werd een als woning dienend paviljoen gebouwd. Rond 1737 bestond Arendsdorp uit een herenhuis, koetshuis, tuinmanshuis, boomgaard, visvijver, sterrebos, warmoesland en een boerderij met stal en weilanden. Na 1845 werden Oostduin en Arendsdorp verenigd. (uit: www.landgoedenbuitenplaats-zh.nl/zoeken-op-kaart/detailpagina/q/id/78) Het park is gaandeweg kleiner geworden omdat er een aantal (kantoor) gebouwen in zijn gezet.
Hoe erg ik het ook vind om te zeggen: ik vind het geen mooi park, het laat een ambivalente indruk achter. Het is een ‘succesvol’ park, want goed bezocht, maar het wordt minimaal onderhouden. Aan hoofdingang aan de Wassenaarseweg staat een mooi ijzeren hekwerk uit de 18e eeuw, daarachter ligt een breed, recht pad. Deze entree schept de verwachting van een statig, ‘Haags’ stadspark. Dat is het niet. Er ligt veel dood hout. De klimop groeit er overheen en bedekt grote stukken grond. Het onkruid tiert welig. Hier en daar steken er plukjes krokussen en witte anemonen uit. Dat dan weer wel. Er wordt wel onderhoud gepleegd door de gemeente, want aan weerszijde van het brede pad zijn een paar jonge bomen aangeplant. Enkele ervan zijn dood gegaan en weggehaald. Maar de boompalen laten ze staan.
Er zijn ook mooie stukken. Grasvelden met bloeiende krokussen, een grote vijver, prachtige oude bomen en een aantal oude gebouwtjes, die de geschiedenis doen herleven. De speeltuin is mooi aangelegd en wordt goed bezocht. Dit geldt eigenlijk voor het hele park. Veel kantoormedewerkers uit de buurt lopen hier hun dagelijkse rondje tijdens de pauze, au pairs lopen er achter de buggy, scholieren trappen een balletje op het grasveld. Er wordt in gejogd, gefietst, bijgepraat, rondgehangen en gespeeld.
Wat wil ‘men’ met landgoed Oostduin-Arendsdorp? De locatie, de inrichting, het gebruik, de bereikbaarheid: dit park heeft veel potentie maar de gemeente laat het een beetje gaan. Ik kan me niet voorstellen dat dit een gewenst eindbeeld is. Het zal wel weer een geldkwestie zijn vrees ik.
Steeds Groen 