Zondag was ik te gast bij radio Gouwestad, bij het programma ‘Gewoon Groen Gouda’. De uitzending ging onder meer over de functie van openbaar groen en de betekenis ervan voor bewoners van de stad.

Deze betekenis is niet voor iedereen hetzelfde en dat kan tot spanningen leiden tussen bewoners in een buurt. Openbaar groen heeft veel functies: zo zorgen bomen en planten voor klimaatbeheersing in de vaak dichtbevolkte steden:  ze zorgen voor verkoeling tijdens hitteperiodes en voor het afvoeren van water in natte tijden. Daarnaast zetten ze CO2 om in zuurstof. Groen wordt ook toegepast voor verkeersdoeleinden (natuurlijk scherm tussen fietspad en rijweg bijvoorbeeld, of het geleiden van verkeer) en  het markeert het openbaar gebied met privéterreinen.

Dan over de betekenis van openbaar groen.  In het algemeen geldt dat groen in de buurt het welbevinden van de burgers vergroot. Zij waarderen hun buurt meer. Uit talloze onderzoeken blijkt dat inwoners gelukkiger en gezonder zijn als er in hun directe omgeving groen voorhanden is.  Groen werkt ontspannend en zet aan tot beweging. En wat te denken van het effect van groen op de sociale cohesie in een buurt?

Ik schrijf ‘in het algemeen’ want de betekenis van groen is niet voor iedereen hetzelfde. Laat ik een willekeurig buurtparkje nemen en me beperken tot twee bevolkingsgroepen: kinderen en ouderen. Voor kinderen zijn de bomen en planten ‘gebruiksvoorwerpen’: je kunt erin klimmen, je kunt van bloemen een krans maken en van bladeren heksensoep. Kinderen spelen in het park; ze rennen elkaar achterna, spelen verstoppertje en zoeken beestjes. Zo’n buurtpark kan hen niet rommelig genoeg zijn. Ouderen daarentegen zoeken er veelal rust,  willen er genieten van de vogels en een wandelingetje maken. Zij zien over het algemeen graag een schoon en netjes onderhouden park (sorry voor de stereotypen!).

In een dichtbevolkte buurt waarin er niet veel openbaar groen is zijn zowel de kinderen als de ouderen aangewezen op het denkbeeldige parkje. Dat gaat niet altijd goed en kan leiden tot spanningen.  Op de vraag ‘Wat zou daaraan moeten gebeuren?’ kon ik alleen maar antwoorden dat dit een sociaal probleem is, dat alles te maken heeft met het dicht op elkaar wonen van mensen. De oplossing? Ouders van die kinderen en ouderen: ga met elkaar in gesprek. Als het nodig is met een buurtbemiddelaar. Vaak ontstaat dan meer begrip en kunnen er wellicht goede afspraken worden gemaakt. En de rol van de gemeente en beheerder? Zij moeten zorgen voor een schone en veilige groene omgeving, waarbij dan tussen de bomen en struiken best stronken en takken mogen blijven liggen. Is niet alleen leuk voor de kinderen maar ook belangrijk het leefmilieu van kleine dieren en insecten.

Verder ging het in de uitzending  over het ‘opleuken’ van de natuur in Nederland. Kortom, onderwerpen waarover ik graag meepraat!

Het interview kan worden teruggeluisterd via www.gewoongroengouda.nl

Bewaren