Het is een afwijking: als ik tijdens vakanties in een vreemde stad ben heb ik soms meer oog voor het openbaar groen dan voor die eeuwenoude kerk, dat statige landhuis of die imposante ruïne. Op vakantie komt het geregeld voor. Terwijl mijn medereizigers zich vergapen aan de bouwwerken loer ik naar de begroeiing.
Oude kloosters, kastelen en forten zijn prachtig en ik ga er graag heen. Maar tijdens zo’n bezoek kijk ik in elke ruimte met ramen naar buiten voor het omringende landschap, de tuinen en hofjes. In musea heb ik hier ook ‘last’ van. En tijdens het wandelen door een oude stad kan een 19e eeuws straatprofiel met brede, begroeide middenberm en een lange rij prachtige platanen meer indruk op mij maken dan de kathedraal die we gaan bezoeken.
Openbaar groen werkt op mij dus als een magneet. Ik kijk ernaar en werk in mijn hoofd bijna routinematig en razendsnel de checklist af: hoe staat het erbij, welke soorten staan er, hoe is het aangeplant, hoe is het ontworpen. Dit is niet vervelend, het is nu eenmaal zo dat ik op zo’n moment alles heel goed in me op wil nemen. Groen is voor mij geen ‘behang’, het is het meubilair.
Ik kan enorm genieten van een mooi aangelegd park midden in een drukke stad, met oude bomen, grasvelden, vijvers, heesters en kleurige plantenborders. In een paar stappen wandel je uit de drukte en betreed je een oase van groen, ruimte en rust. Het is bijna een wereld op zichzelf, waar het op hete dagen een stuk koeler is en waar mensen bij elkaar komen om te ontspannen.
Maar ook straten met bomen en groenstroken langs wegen zorgen voor een vorm van rust in een omgeving van auto’s, steen en asfalt. Omdat ik er altijd op let valt het me op als een stad weinig groen heeft of juist veel. En hoeveel invloed groen heeft op zo’n stad en op mijn beleving ervan.
Een aantal vakantiefoto’s uit Portugal…
Onlangs was ik in Portugal op vakantie en na terugkomst bekeek ik alle foto’s weer even. Ineens viel het me op hoeveel er tussen zaten van parken, tuinen, bloemen, planten en bomen. Terwijl die vakantie niet in het teken had gestaan van groen en natuur. Tja, zoals ik al aangaf, het is een afwijking. Maar wel een hele leuke!
Steeds Groen 