Het concept van een groene stad gaat al lang niet meer alleen over de omvang en kwaliteit van openbaar en particulier groen binnen de bebouwde kom. Om in deze tijd een groene stad te kunnen zijn moet het in meerdere opzichten een duurzame agenda hebben waarin de volgende vragen worden beantwoord: hoe gaan we om met klimaatverandering, met energievoorziening, met de verdeling van de schaarse ruimte, met het leefklimaat voor mens en dier?

Er zijn steden die deze vraagstukken integraal oppakken en een toekomstvisie hebben opgesteld waar ik best wel blij van word. Almere is zo’n stad. Nog maar zo’n 40 jaar geleden uit de grond gestampt, midden in het nieuwe, vlakke land. De opzet was toen al vooruitstrevend, want stad en land werden nadrukkelijk met elkaar verbonden: voordat Almere werd gebouwd was er al een landschappelijk ‘raamwerk’ aangelegd. De stad werd ontworpen als een tuinstad met verschillende stadsdelen met daartussen groengebieden. Deze groengebieden, samen met het landschappelijke raamwerk maken dat Almere al een groene stad is (in de ouderwetse zin van het woord). Het kaartje laat dit goed zien.

In 2022, dus over 4 jaar, wordt in de stad de wereld tuinbouw-expo Floriade gehouden. Op zichzelf een geldverslindend evenement, waarvan gemeentebesturen die het eerder hebben georganiseerd wel eens slapeloze nachten zullen hebben gehad. Almere pakt het anders aan en verweeft het evenement in haar stadsontwikkeling. De Floriade vormt weliswaar een hoogtepunt in deze ontwikkeling maar geen eindpunt. Hiertoe heeft het een aantal jaar geleden het concept van Growing Green Cities omarmd, waarin de ambities van de Nederlandse tuinbouwsector – growing green – en die van Almere –green city – met elkaar zijn verbonden. Je kunt daar gemakkelijk cynisch over doen (iets met een gelikte marketingstrategie) maar ik vind het een mooie vondst.

De gemeente heeft het gerenommeerde Amerikaanse architectenbureau William McDonough + Partners een rapport laten opstellen waarin de richtlijnen en handreikingen voor Growing Green Cities voor de stad Almere staan. Het rapport borduurt voort op een eerder opgesteld manifest voor duurzame ontwikkeling met stedenbouwkundige richtlijnen voor de toekomstige groei van Almere. Meer weten?  Lees het rapport Growing Green Cities>>

Inmiddels zijn de niet zo toegankelijke rapporten door communicatiespecialisten tot hapklare brokken verwerkt, om zo het concept van Growing Green Cities Almere breed toegankelijk te maken. Eea leidt tot ronkende teksten als:

Met Growing Green Cities draagt Almere bij aan oplossingen voor vraagstukken rondom voeding, de groene omgeving, energieproductie en gezondheid. Internationaal, als we in gesprek zijn met andere steden, praten we over Feeding, Greening, Energizing and ‘Healthying’ the City.

Growing Green Cities gaat dus over meer dan alleen het groen. Het gaat om het groeien naar een groene, gezonde stad met ruimte voor nieuwe en innovatieve ideeën en kansen voor iedereen. Samen maken we de stad!

(bron https://floriade.almere.nl/growing-green-cities/)

De lezer wordt ‘voor meer informatie’ geleid naar de website www.growinggreencities.nl  Daar blijft het echter bij citaten en zeer korte teksten en vooral veel plaatjes. Ik ben weinig wijzer geworden over het concept zelf. De versimpeling is iets te ver doorgeslagen. Dat is nog wel een punt van aandacht.

Hoe het ook zij, Almere kan samen met haar burgers gaan bouwen aan een waarlijk groene, in meerdere opzichten toekomstbestendige stad met een hopelijk florerende Floriade in 2022. Ik zal de expo zeker gaan bezoeken!

Omdat mijn missie zich richt op het ‘letterlijke groen’ in de stad viel mijn oog op onderstaande passage in het rapport Growing Green Cities (zeer vrij vertaald):

‘Mensen hebben een aangeboren behoefte aan een groene omgeving. Studies hebben aangetoond dat groen [de natuur]  de gezondheid en productiviteit van kantoorpersoneel verhoogt, dat het het herstel van patiënten versnelt en hun pijn vermindert, dat het stress verlaagt en  cognitieve niveaus verhoogt. De verbinding tussen de natuur en de mens is niet alleen psychologisch; we vertrouwen op de overvloed van de natuur voor ons bestaan. Schone lucht, schoon water en vruchtbare aarde voeden onze gemeenschappen en leveren de bouwstenen, zowel letterlijk als figuurlijk, voor hun groei.

Zelfs de meest stedelijke omgevingen ervaren de hitte van de zon, de verandering van de seizoenen en de cycli van de natuur. Bewustmaking van deze onderlinge verbondenheid bevordert de verantwoordelijkheid en het respect voor de natuur.’

Mooier had ik het niet kunnen zeggen.